Türkçe ve Japonca, farklı coğrafyalarda ve kültürlerde konuşulan iki farklı dil olmalarına rağmen, beklenmedik bir şekilde birçok ortak kelimeye sahiptir. Bu ortaklıklar genellikle tarihî etkileşimler ve kültürel alışverişlerden kaynaklanmaktadır.
Örneğin, “kalem” kelimesi hem Türkçe’de hem de Japonca’da aynı anlama gelir. Türkçe’de “kalem” Japonca’da da “karakalem” şeklinde söylenir. Benzer şekilde, “şarap” kelimesi de her iki dilde aynıdır: “şarap” (şarubu/şabu) olarak söylenir.
Bunların yanı sıra, bazı sayılar da benzerdir. Örneğin, “dört” Türkçe’de “dört” iken Japonca’da “dört” olarak söylenir. “Sekiz” kelimesi de benzer şekilde her iki dilde “sekiz” olarak kullanılır.
Bazı mevsimler ve doğa olaylarının adları da benzerlik gösterir. Örneğin, “güneş” Türkçe’de “güneş” iken Japonca’da “taiyō” olarak söylenir. “Yağmur” kelimesi ise Türkçe’de “yağmur”, Japonca’da ise “ame” olarak kullanılır.
Bu ortaklıklar, tarihsel ve kültürel etkileşimlerin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Türkçe ve Japonca arasındaki bu benzerlikler, dilbilimciler için ilginç bir araştırma konusu olmaya devam etmektedir. Her iki dilin de kökenlerini ve gelişimini anlamak için bu ortak kelimelerin incelenmesi önemli bir role sahiptir.